قصة هوايا للشاعر الأستاذ مجدي حسن

 من ديوانى / قلب شاعر

قصيدة/ قصة هوايا

دخلت قلبى بنظرة عين وبكلمه واحده من حرفين

وفى النهايه كل الحكايه مش عارفه تخرج تانى منين

بقدم اعتذار وبخرج من حياتك

وبرفض النهار لو جابلى ذكرياتك

لو صحيح بتحبنى ليه حاولت تهدنى

لحظه كنت محتاجالك عايزه حضن يضمنى

كنت هتعشق كل كلامى وهتغرق فى بحور احلامى

كانت احلام على أدى قلبك يهوانى لوحدى

تاخد على أد ماتدى وتدوب فى سمايا وارضى

انا ما اتخدعتش فيك ماانتٓ ما كُنتش كدا

كان حبى مالى عينيك وعشقت الحب دا

وكتير تجرح واسامحك وارضى الاحساس بجرحك

مع انى ف عز ربيع حسيت بالبرد معاك

حسيت بسنين بتضيع وورود صبحت اشواك

اخرج بقا من جوايا خلينى ارتاح وكفايه

مبقاش خلاص فى عيونى دموع

مبقاش فى عتمة ليلى شموع

متقتلنيش بجرحك وتطلب منى اسامحك

هنساك لو العشق دوايا والحب هكتبله نهايه

لو فى دمى هغيره واهد قلبى واكسره

لو فى عمرى كل عمرى انهى عمرى واقصّره

اخرج كفايه عذاب لا حب ولا أحباب

احزانى تملا كتاب انا عايزه اعيش وحدى

لا ف يوم هفكر فيك ولا هفتكر لياليك

ولا احلفك بعينيك هتعيش لمين بعدى

قصة هوايا بتنتهى قبل النهايه

وكأن دا كتير عليا فى حضنك ارتاح شويه

واتارى فى حبك الأشواك بتجرح كل عين تهواك

وتجرح قلب عاش فى سماك لكن قلبى بيتحداك

هسيبك قبل ما تسيبنى وابيعك قبل ما تبيعنى

وهتنتهى احلى حكايه اخرج بقا من جوايا

شعر / مجدى حسن