قصيدة أنا وطفلة للشاعر مجدي حسن
قصيدة /انا وطِفله
كنتى قُطه مغمّضه
محتاجه لشوية حنان
لجناح تطيرى فى الفضا
تتحدى اوجاع الزمان
فى البيت ماشوفتيش طبطبه
وف قُربى حسيتى بامان
وبقيتى منى قريبه
ونسيتى م العمر اللى كان
شوفت صورتك فوق جبينى
بشبهك وبتشبهينى
الشبه مش فى الملامح يومها كان
الشبه كان فى المشاعر والحنان
لحظة لقانا اتحولت صحرة حياتى اتبدلت والكون صبح بستان
اختيارى كان بقلبى مش بعقلى
مين يسمى نبضِة القلب اختيار
كنت عايش قبل منك ليل وضلمه
وبوجودك ابتدا فجر النهار
حتى فرق السن بيننا
بقيت ناسيه
وانتى شيب الشعر كنتى بتعشقيه
ايوا مافهمتش ساعتها
انى بنهى العمر وانتى بتبدأيه
قلبى حبِك مش عشان ضحكة عيونِك أو شفايفِك
وكأن عينى غمضّت والقلب شايفِك
شوفتينى أب والغريبه
شوفتك عشيقه او حبيبه
حبيتى فيّا حكمتى حنيتى
وبقيتى صاحبة سكتى
لو كان الأب صاحبك
مكنتش حبقى صاحبك
وف لحظه جيتى تسألينى رأيى ايه
لمّا شوفتى الفارس اللى حلمتى بيه
وقتها عرفت الحقيقه
عشقى ليكى كان خطيئه
فاكره يومها قولت ايه
امسكى دايما ايديه
واوهبيله كل لحظه من حياتِك
وانسى كل الماضى انسى ذكرياتِك
وقولتله روحى ف ايديك
مش عايزها يوم تجينى تشتكيك
يومها أد حبى ليها حتلاقينى اغضب عليك
بدعى دايما ربنا يسعد سنينك
كل لحظات حب بيننا مودعينك
ويا بوستين من كفوفك
وبوسه واحده من جبينك
شعر / مجدى حسن
تعليقات
إرسال تعليق